BABY REINDEER

Een serie die onder je huid kruipt: geef nou in godsnaam je grenzen aan dacht ik de hele tijd. En ondertussen was er steeds die afhankelijkheid naar aandacht van de ‘dader’. Ik kon het vaak niet aanzien. Zo verdrietig en op zijn zachts gezegd ongemakkelijk.

Omdat onze voorouders rechtop zijn gaan lopen, hadden zij grotere hersenen nodig. En grote hersenen zorgen voor een groot hoofd waardoor het nog lastiger is rechtop te bewegen waardoor onze hersenen nog groter werden.

In die hersenen ontstond de gift van het bewustzijn. Ze zeggen weleens dat rond 3.000 v.Chr. dit diepe bewustzijn in de mens ontstond. Toen ontstonden ook de fundamenten van de verschillende religies. Eerst in overlevering door te vertellen. En zo’n 500 v.Chr. werd het vaak voor het eerst opgetekend.

Het voordeel van dit bewustzijn is dat we tot de meest waanzinnige dingen in staat zijn. Waar een dier op een instinctieve manier reageert, handelen wij ook met de magie van de verbeelding: elke geplande actie gaat in ons hoofd vooraf door een beeld.

En het is toch een wonder dat als we geslapen hebben, we ons alles nog kunnen herinneren. We kunnen beginnen waar we gisteren zijn opgehouden.

Die verbeelding en herinneringen hebben ook een nadeel: sterk aangepast gedrag en psychische ziektes. Als er bijvoorbeeld over je grens wordt gegaan onthoud je dat. Lichamelijk en geestelijk. Bewust en onbewust.

En op jonge leeftijd is dat intens omdat je nog niet in staat bent om je grenzen aan te geven. We passen ons dan aan de situatie aan. En elke keer als er in het hier en nu een vergelijkbaar signaal komt, reageren we op die wijze van toen. Bewust of onbewust.

En door ons bewustzijn ontstaat er groot lijden.

Het gedrag lijkt soms – zoals in deze serie – abnormaal en bijzonder, maar het was destijds een logische reactie.

En dan zijn er ook degene die in hun eerste jaren nauwelijks werden aangeraakt. Niet over de grens, maar ouders blijven er ver weg van. Nauwelijks aandacht en je moet alles alleen doen: ‘weggooikinderen’. Zoek het zelf uit!

Zij weten niet wat onvoorwaardelijke liefde is, verwarren strijd met liefde of ze creëren een eigen veilige wereld waar ze niet meer in contact met het echte leven zijn.

Het wonderlijke is dat die gedragingen in elke ontmoeting zichtbaar zijn. Dat heftige zie je meteen. De subtiele tekens bij een lichte aanpassing worden zichtbaar als het intiem wordt.

Ik beschouw mezelf dan ook als een ‘grenswerker’: het gaat over een gezonde (ver)houding tussen jou en de ander in de ontmoeting. Wat is jouw grens en wat is mijn grens? Wat is fijn? En wat helpt mij in het contact?

Het bijzondere is dat als er in je verleden veel over je grenzen is gegaan, je onvoldoende grensbesef hebt. En waar je vroeger slachtoffer was, kan je later in je leven juist – door het hebben van onvoldoende grensbesef – dader worden.

Als je hierover meer wilt weten? Kijk deze goede serie.