BLOG | NORBERT KOOPEN
ANTENNE
21 januari 2024 – Leestijd 2 minuten
Heb je voor jezelf een antenne waarmee je je staat van zijn op een nauwkeurige manier kunt bepalen?
In de waan van de dag is het soms moeilijk om bij ons lichaam en gevoel te blijven. Onze hersenen krijgen – door de grote hoeveelheid signalen – nauwelijks rust, waardoor het zicht op wat er diep in ons lichaam gebeurt door een stroom aan gedachten wordt geblokkeerd. Je bent niet in verbinding met jezelf waardoor je je ook niet met de ander kunt verbinden.
Naast zwemmen, hardlopen, wandelen en meditatie is yoga voor mij de meest fijne en nauwkeurige antenne. Yoga met zijn asana’s wordt in de westerse wereld vaak gezien als een manier van wellness: een manier om lenig, krachtig te blijven en je gezondheid te onderhouden. Niets mis mee.
Maar het is veel meer.
In de klassieke Indiase filosofie ‘de Yoga Sutra van Patanjali’ zijn de asana’s een onderdeel van een achtvoudig pad om rustiger te worden, stilte te ervaren en in de daarop volgende leegte contact te maken met iets dat groter is dan wij: het beheersen van de geest en het bereiken van een staat van innerlijke helderheid, wat uiteindelijk leidt tot bevrijding.
Asthanga Yoga – letterlijk de weg van 8 ledematen – omvat ethische disciplines (yama’s), persoonlijke disciplines (niyama’s), fysieke houdingen (asana’s), ademhalingsoefeningen (pranayama), terugtrekking van de zintuigen (pratyahara), concentratie (dharana), meditatie (dhyana) en spirituele absorptie (samadhi).
En als ik dan vrijdagochtend op mijn mat lig dan heb ik nog een lange weg te gaan. Omdat ik een vorm van asana’s beoefen waar je met elke ademhaling van houding verandert, merk ik meteen wanneer ik niet in flow ben. Ik kan minder diep reiken en ik voel letterlijk de stress in de vorm van spierspanningen onder in mijn rug. Er is geen rust.
Mijn neurotische persoonlijkheidsstructuur is aan het roer. Elk mens heeft deze structuur. Het is de stem in je hoofd die je aan de hand van – oude – geïncorporeerde normen en waarden vertelt wat je wel en niet moet doen. Een ‘innerlijke ouder’ die je binnen dat bestaande kader wil houden. Varianten op deze structuur zijn de depressieve, passief agressieve, ontwijkende en afhankelijke.
En soms is er een flits van hoe zo’n diepgaande spirituele weg eruit zou kunnen zien. Zoals van de week toen ik tijdens een opleidingsdag een inzicht kreeg aangereikt dat mijn perspectief deed kantelen.
Dat denkkader is een muur met een raam met uitzicht op de wereld. Ik loop met mijn nieuwe inzicht naar de muur en duw met mijn wijsvinger tegen die muur en hij valt om. Iets wat stevig leek, was bijzonder fragiel. En daarachter verscheen een nieuwe weg met een ander uitzicht: ik stapte uit het door mijn zelf gefabriceerde ‘neurotisch’ denkkader. Onmiddellijk voelde ik ontspanning in mijn lichaam.
Het gevolg is meer evenwicht en een diepere en rustigere flow in de yoga. Lichaam en geest zijn zo meer met elkaar verbonden.
Een versie van dit blog verscheen op LinkedIn op 28 januari. Alle blogs kun je terugvinden op deze overzichtspagina.
Zwembadetiquette
“Hem moet je er ook uit halen!”, zegt een man van middelbare leeftijd luid tegen de badjuffrouw van net 20. Ze probeert hem…
Paniek
Ik raak haar niet. Mijn woorden landen niet en glijden van haar af. Ze stapt niet in. Ik voel de paniek tijdens de training opkomen. Als je aan…