BLOG | NORBERT KOOPEN

TOVEREN

<strong><P ALIGN="center"><span style="font-size:16px;">RELATIES</span></P></strong>

30 januari 2024 – Leestijd 2 minuten

“Ik geloof het niet”, zei de deelnemer.” “Geloven is de meest simpele actie die er bestaat. Het is alleen maar diep inademen en uitademen.” Dat was de instinctieve repliek van de trainer in een begeleiding toen het aangereikte nog niet werd gevoeld.

Het was een mooie slotzin van een nagenoeg perfecte begeleiding. In 10 minuten tot de essentie komen en dat laten landen bij de cliënt. Elke trainingsdag zie ik hem in tal van begeleidingen toveren. Ja, toveren! Alles lijkt vanuit het niets raak. Het bewustzijn van de client neemt toe en er is een grote lerende ervaring.

En we kunnen best wel veel. Veel van de deelnemers doen dit werk al meer dan 20 jaar. Maar we hebben nog lang niet de senioriteit van iemand die meer dan 40 jaar in het vak zit. En ik vraag me af of een van ons dat niveau ooit gaat bereiken.

“Dit is Champions League!”, was wat een van mijn collega-deelnemers op de derde dag tegen mij zei toen ik hem vertelde dat ik me geen coach meer voel, maar therapeut. Aan de hand van persoonlijkheidsstructuren en een scala aan interventietechnieken leren we nog beter te diagnosticeren en nog kleiner, korter, effectiever en ervaringsgerichter te werken.

Is dit een psychotische, sociopatische of neurotische beweging? En waar in de geschiedenis moeten we zoeken? Wat heeft hij meegemaakt? En oud was hij? Kijk naar zijn lijf, houding en blik! Luister! En welke persoonlijkheidsstructuur is hier aanwezig? Narcistisch, ontwijkend, depressief, manisch et cetera.

Om vervolgens voor de gehele groep je vaardigheden te laten zien. De trainer kruipt in de huid van een onmogelijke client en al je vaardigheden worden getest. Hoe breng je hem van de klacht naar probleem? En wat maakt dat hij dit probleem heeft? Hoe creëert hij zijn eigen klacht? En welke lerende ervaring past er op dit moment in de behandelplan en bij zijn bewustzijn?

Wat mij de afgelopen jaren hielp, was het begrip ‘ego’ verder te ontleden. Iets wat Freud en Jung zoveel gebruikten. Vaak denken we dat er iets in ons zit dat ons aanstuurt. En als ik je de juiste informatie aan dat gedeelte geef dan is het toch opgelost?

Zo werkt het helaas niet.

Illustratief is dat in andere talen het wordt ego niet bestaat. Het is een westers begrip dat stamt uit de tijd van de verlichting. In het Sanskriet (en de Advaita) gebruiken ze 4 elementen om het ego te duiden:

Bewustzijn (chitt): je hebt het vermogen om een beeld te vormen en dat te veranderen.
Zintuigen (manas): we nemen visueel, auditief, kinesthetisch, olfactoir en gustatoir waar.
Apart (ahankar): iets denkt dat je apart bent van de ander (én er is ook iets wat niet apart is, maar dat voert hier te ver).
Proces (buddhi): met de informatie van onze zintuigen start een proces.

Als je het vanuit deze filosofie bekijkt dan kantelt je perspectief in positieve zin is mijn ervaring. Je ziet jezelf als een organisme dat veelal automatisch en onbewust reageert.