‘CRACKING THE CODE’

“Pap?,” vraagt mijn dochter met een brede grijns “heb jij het gevoel dat je uit de ‘Matrix’ bent gestapt?”, en verwijst naar de hoofdfiguur Neo in de film de ‘Matrix’ die door middel van het slikken van een rode pil uit een illusoire staat van zijn wordt gehaald. Ik begin te lachen. “Nou, ik heb wel het gevoel dat ik een code heb gekraakt. Ik zie oorzaak en gevolg van iets en ik weet wat ik nu moet doen.”

Het geeft mij altijd een euforisch gevoel als ik iets ten diepste lijk te begrijpen. Je bent op avontuur, je betreedt een nieuwe wereld en ineens zie je de regels van die wereld. Er valt een sluier van je af en je ontdekt nieuwe paden. Een lerende omgeving waarin je wordt uitgedaagd om het op een andere manier te doen, ontvouwt zich recht onder je voeten. Voelen, denken en bewegen komen in die nieuwe beweging op één lijn: een ongekend bevredigend gevoel vanwege de vaak nieuwe positieve ervaringen.

Ik krijg dan een ander perspectief door een nieuwe bril. Soms kan ik net als met een verrekijker dingen van ver weg dichterbij halen. Andere keren ontdek ik met een vergrootglas een nieuwe bijzondere structuur. En soms krijgt de wereld een hele andere kleur of ontstaat er meer contrast of een ongekende scherpte doordat ik een zonnebril opzet.

De wollige wereld van ego, persoonlijkheidsstructuren en karakterstructuren werden concreet toen ik de begrippen chitta, manas, buddhi en ahankar ontdekte: nu had ik een concreet beeld waarmee ik veel beter kon werken.

Ik word helemaal blij als ik kan modelleren. Dan vind ik dat het model van Gregory Bateson over leren op een andere manier moet worden weergegeven omdat dan de begeleidingsmogelijkheden voor mezelf en mijn cliënten beter zichtbaar worden. Zo ontdekte ik dat je makkelijker kunt uitleggen hoe in je omgeving betekenis vindt. En zie je beter hoe je met een lerende gedragservaring, een belemmerende overtuiging aan gruzelementen slaat. Het betekent ook dat je niet naar je jeugd hoeft te reizen om iemand uit een benarde situatie te halen en een sprong in zijn of haar ontwikkeling te laten maken.

En misschien wel de mooiste ontdekking is meer begrip en gevoel bij woorden als liefde en intimiteit. Een levenslang pad waarin je nooit bent uitgeleerd. Het is een van de meeste helende krachten in ons leven. Ik ben steeds weer op zoek naar nieuwe en intensere manieren.

En deze zomer had ik het gevoel dus weer toen ik zicht kreeg op de relatie tussen onze omgeving en onze verstoorde biologische processen met mentale problemen, psychische stoornissen en chronische ziekte tot gevolg.

Ik paste mijn leef- en eetpatroon onmiddellijk aan en ik stapte – als ik het nu zo schrijf – inderdaad uit een licht illusoire wereld. Mijn blik werd ongekend helder en ik voelde een stabiele energie over me heen komen. Ongekend.

Graag deel ik iets van mijn ontdekking. Vanaf volgende week 10 verhalen over de relatie tussen je omgeving en je mentale en fysieke staat van zijn.