BLOG | NORBERT KOOPEN

ONS SYSTEEM

11 april 2024 – Leestijd 2 minuten

De drang om te vernietigen die onze soort aan de dag legt is ongekend. En we lijken die kracht niet te kunnen reguleren. Met de ervaring van de Tweede Wereldoorlog en recent Afghanistan, Irak en Syrië nog op ons netvlies, hebben we nu voor het eerst sinds bijna 80 jaar weer een groot conflict op Europees grondgebied en wordt de negatieve dynamiek in Midden-Oosten steeds extremer.

En wat dacht je van onze ongebreidelde consumptie met de negatieve gevolgen voor onze omgeving. We maken letterlijk met onze manier van leven de omgeving kapot. En hoe gaat dat als we met nog meer zijn? We hebben er 11 jaar over gedaan om van 7 naar 8 miljard mensen te gaan. En binnen niet afzienbare tijd zijn we met 10,5 en misschien wel met 14 miljard mensen.

En als we dan kijken onze naar ons bestuurlijke systeem dat met deze uitdagingen dient te dealen dan zakt de moed mij echt in de schoenen. Een eenmanspartij heeft in Nederland de meeste stemmen gekregen. Een partij en een man die polariseert in plaats van verbindt en daarmee hele bevolkingsgroepen uitsluit. We lijken het normaal te vinden, maar worden we niet gek? Waar is ons geweten?

Aan de andere kant is er ook die ongekende schoonheid en liefde die onze soort in zich herbergt. We kunnen op onvoorwaardelijke wijze uit liefde iets voor de ander doen. En waar een vogel de mooiste geluiden kan maken hebben wij het Zwanenmeer van Tchaikovsky. Een mier bouwt de mooiste constructies, maar wij bouwen de prachtigste steden. Wij hebben de Mona Lisa en kijk eens naar het werk van Anselm Kiefer die juist de destructie tot ongekende schoonheid weet om te vormen.

Wat maakt ons zo bijzonder?

In ons huist misschien wel een van de meest complexe systemen die ooit in een organisme heeft bestaan: ons centrale en decentrale zenuwstelsel. En waar we misschien denken dat we ‘hogere wezens’ zijn, acteert dat zenuwstelsel nog steeds op dezelfde manier als duizenden jaren geleden.

Elk signaal dat op ons wordt afgevuurd, kan ons zenuwstelsel op drie verschillende manieren interpreteren: sociaal, actief en inactief. En misschien ligt daar wel onze allergrootste uitdaging om als soort te overleven en destructieve kracht te neutraliseren: het reguleren van ons zenuwstelsel.

Meer zicht op je zenuwstelsel geeft een helder beeld van de wereld: De indruk van de ander is namelijk in wezen je eigen uitdrukking en die wordt op krachtige en vaak op onbewuste wijze gekleurd door je ervaringen en je zenuwstelsel.

Is in de sociale stand een glimlach nog een gebaar van vriendelijkheid, als je lichaam zich in de actieve modus bevindt dan zie je in diezelfde glimlach gevaar. Je gehoor focust zich automatische op alarmerende geluiden terwijl achtergrondgeluiden minder worden waargenomen. Het actieve gedeelte van je zenuwstelsel, vervormt je beeld en dat leidt vaak tot ander gedrag.

Hoe controleer je dat met zoveel mensen en signalen?

Door bij jezelf te beginnen.