transformatie

Collectie ‘Transformatie’

trans·for·ma·tie/trɑns­fɔr­ma­(t)si/zelfstandig naamwoord • de v • trans­for­ma­ties; na 1540 < Frans transformation; 1 over­bren­ging in een an­de­re vorm ≈ ge­daan­te­ver­wis­se­ling, om­vor­ming, om­zet­ting; 2 bij to­neel­spe­lers e.d. het over­gaan in een an­de­re rol door een­zelf­de spe­ler; 3 che­mie het over­gaan in een an­de­re rol door een­zelf­de spe­ler; 4 na­tuur­kun­de om­zet­ting van ener­gie, bv. van elek­tri­ci­teit in licht; 5 wis­kun­de het ver­van­gen van een coör­di­na­ten­stel­sel door een an­der dat er­mee in een al­ge­braïsch of ana­ly­tisch ver­band staat resp. het aan­pas­sen van een func­tie aan een an­der coör­di­na­ten­stel­sel dan waar­voor de oor­spron­ke­lij­ke ver­ge­lij­kin­gen ge­ge­ven zijn; 6 taal­kun­de om­zet­ting van de diep­te­struc­tuur van een taal­ui­ting in een op­per­vlak­te­struc­tuur; 7 taal­kun­de aan­pas­sing van be­staand vast­goed aan een nieu­we be­stem­ming.