Wat gebeurt er als je offline gaat en met een matje, slaapzak, hangmat, een zeiltje en met 10 dagen eten op je schouders, in je eentje gaat zwerven in de Franse bossen? Geen mobiele telefoon, geen GPS, geen boek, geen muziek en geen afleiding. Alleen je rugzak, de natuur en de beweging van het wandelen. Wat zou er met mijn fysieke en geestelijke gesteldheid gebeuren? Dat was de vraag die me bezighield. Het was een wonderlijke en prachtige ervaring die ik nu in mijn dagelijks leven integreer en die ik iedereen gun. Nu enkel weken later begin ik pas te beseffen dat ik iets fundamenteels meemaakte en dat het iets duurzaams met me heeft gedaan.

Waarom deze vraag? Ik heb op de hoogste toppen van continenten gestaan, talrijke (solo-)fietstochten gemaakt, gekanood over rivieren en heel veel (berg)wandelingen gedaan in prachtige rauwe natuur. En ben mezelf daar op talloze wijzen en op uiteenlopende manier tegengekomen. Waarom dan dit avontuur?

Ik zie de laatste jaren het verbazingwekkende effect van coaching, wandelen en natuur bij de deelnemers van mijn leiderschapsreizen. Ik las en zag veel over lange-afstand-wandelen in je eentje in de natuur. En dat maakte dat ik nieuwsgierig werd wat het effect van de beweging en natuur tezamen met een lang gedwongen alleen zijn met mijn geestelijke en fysieke gesteldheid zou doen.

Het was een wonderlijke tocht die ik iedereen gun en waarbij ik het gevoelde en geleerde in drie verhalen probeer te vangen. Het eerste verhaal gaat over wat er tijdens zo’n tocht op lichamelijk en geestelijk niveau gebeurt. Het tweede verhaal gaat over het omgaan met belemmerende gedachten en het vertrouwde los te laten als je vertrekt en op avontuur gaat. Dat is lastig en vraagt telkens weer moed. En het laatste verhaal gaat over de parallel tussen persoonlijk leiderschap en op avontuur gaan. Het zijn alle drie lessen die je in het dagelijks leven kunt meenemen.

Naar de vlogs>

Nu enkele weken later begin ik pas te beseffen wat ik meemaakte. Een staat van zijn die ik nog nooit op zo’n diepgaand niveau heb meegemaakt. Het raakte iets wezenlijks en fundamenteels aan. Een complete reset waar mijn paden zijn bijgesteld en nog duidelijker zijn geworden. Dat geeft een diepe rust en tegelijkertijd ook spanning of zoals Amerikaanse sporters zeggen: ‘I’m excited’. Het maakt dat er een ongekende energie vrijkomt die ‘flow’ en richting geeft. Ik werd me ervan bewust toen ik dit toepasselijke gedicht ‘Sometimes’, dat zich afspeelt in de bossen, las terwijl ik dit aan het schrijven was. Het is geïnspireerd op een oud verhaal van ‘native Americans’. Luister ook even naar de prachtige bespiegeling van de schrijver en dichter David Whyte over persoonlijke transformatie die ten grondslag ligt aan het gedicht.

‘Sometimes’

“Sometimes
if you move carefully through the forest,
breathing
breathing like the ones in the old stories,
who could cross
a shimmering bed of leaves
without a sound,
you come to a place
whose only task is to trouble you
with tiny
but frightening
requests,
conceived out of nowhere
but in this place
beginning to lead everywhere.
Requests
to stop what you are doing right now,
and to stop
what you are becoming
while you do it,
questions
that can make
or unmake a life,
questions
that have patiently waited for you,
questions
that have no right
no right to go away.”

Wil je zelf een keer een dergelijke leiderschapsreis maken, kijk dan eens naar een brochure, de filmbeelden, een foto-impressie, een programma en naar de eigenschappen en karakteristieken van de reizen in de ‘Orobie’, ‘Toscane’ en ‘Umbrië’ in Italië of ‘Into the wild’ in Canada. Een op maat gemaakte reis voor teams of individuen kan ook.