BLOG | NORBERT KOOPEN

VERLANGEN IS DE MOTOR VAN LIEFDE

5 januari 2025 – Leestijd 3 minuten

“Verlangen is de motor van liefde”, zegt de leraar. Wat bedoelt hij vraag ik me af. Het is een woord dat je naar voren doet bewegen. Het gaat over zoeken, vinden en grijpen. Maar het is ook een woord dat bij mij de alarmbellen doet afgaan. Want waar verlangen is, is ook gemis. En daarmee lijden.

Een prachtige bron. Laat ik het uitleggen.

“Het gemis is dan onbewust aan het stuur. Wat je uitsluit bepaalt. Als een zwart gat – dat gedicht wil worden – zuigt het alles naar zich toe. Al het gerealiseerde verlangen verdwijnt in een bodemloze put en het gevoel blijft.”

Lijden is een krachtige bron van verandering. Niet voor niets gebruiken veel levensbeschouwingen lijden als uitgangspunt. Hoe kan ik vrediger leven?

Dat doe je door het verlangen naar het gemis te volgen: het is een richtingsaanwijzer. Bijna elke levensbeschouwing zegt vervolgens dat je dit gemis met een vorm van liefde (levensenergie) in jezelf of in iets hogers kunt vullen. Wanneer je het gemis omarmt, wordt het kleiner en kan het zelfs verdwijnen. En als het gemis verdwijnt wat gebeurt er dan met je verlangen?

Makkelijk gezegd. Want er liggen obstakels op de weg.

De instinctieve beweging is namelijk om iets buiten onszelf te zoeken wat je zelf dient op te lossen. Je volgt een verlangen en denkt dat het gemis wordt vervuld. Dat is meestal niet het geval. Zeker niet als we met een verlangen in het hier en nu een gemis in ons verleden willen opvullen. Dat is onmogelijk en levert de grootste problemen op.

Het wordt nog erger als je iemand anders voor je verlangen verantwoordelijk maakt. Niet alleen ga je dan niet naar het gemis vanbinnen. Je geeft de ander opdracht om voor jouw gemis te zorgen. En als dat niet lukt – wat altijd het geval is – dan geef je hem of haar ook nog eens de schuld van dat wat jezelf vanbinnen op te lossen hebt.

Wat heb je dan wel te doen? Het gaat over herkennen, erkennen en verkennen.

Bij een diep verlangen sluit ik altijd mijn ogen. Wat buiten me ligt, breng ik naar binnen door het gemis te ervaren. Vaak opent een signaal van diep verlangen een donkere leegte. De instinctieve beweging is ervan weg te bewegen: niet voelen, wegduwen et cetera. Ik bedek het vaak met studeren, schrijven of acties.

Het gemis is dan onbewust aan het stuur. Wat je uitsluit bepaalt. Als een zwart gat – dat gedicht wil worden – zuigt het alles naar zich toe. Al het gerealiseerde verlangen verdwijnt in een bodemloze put en het gevoel blijft.

Het gaat allereerst om het gemis te herkennen. Hoe ziet het eruit? Welke kleur heeft? Waar vindt het zijn oorsprong? Waar is het aan gerelateerd? Welke bewegingen maakt het?

Nooit gemakkelijk.

Als ik rustig blijf dan komt er pijn en verdriet aan de oppervlakte. Mijn ogen wennen aan het donker en ik kan het meer duiden. Ik begin een schakering aan kleuren en vormen te zien.

Als ik vervolgens erken dat dit van mij is dan heb ik de volgende stap gezet. Ik weet dat ik aan de bak moet. Dit is cruciaal. Vaak wijzen we dus naar de ander, maar die raakt het alleen maar aan.

Ik verzamel mijn moed en ga op avontuur. Ik loop voorzichtig naar de rand en kijk wat er zich daar bevindt. Bijzonder lastig omdat je het gevoel hebt dat het je kan opslokken.

Een grote kunst is dan om iets over die binnenwereld met de ander te delen. Je hoeft deze avonturen nooit alleen te doen. Je vraagt de ander mee op je verkenningstocht. Je maakt de ander dan niet verantwoordelijk, maar vraagt om steun en hulp. Dat is een wezenlijk verschil.

En dan wordt er iets groots geboren.

Niet alleen ervaar je een liefdevolle beweging in jezelf door jezelf te laten zien. Je ervaart ook liefde en betekenis in de ogen van de ander. Dit ben ik! In die beweging wordt – in verbinding met de ander – een betekenisvol pad geboren.

Zou de leraar dat met ‘Verlangen is de motor van liefde’ bedoelen?

Vandaag begint de nieuwe jaarcyclus: Natuurlijk ritme en persoonlijke ontwikkeling. Hier gaan we op zoek naar je wezenlijke doelen van 2025 zonder dat gemis een rol speelt.

Hiervoor moet je je ego loslaten. Hoe je dat doet, vertel ik je vandaag tijdens de wandeling. Nu ook op woensdag en vrijdag.

Kom je ook?